Ամառային հիանալի եղանակ: Արևն այնպես պայծառ էր շողում երկնքում, այնպես էր ժպտում մարդկանց, որ կարծես նման լիներ փոքր երեխայի: Բոլոր մարդիկ քայլում էին փողոցներով, միմյանց բարևում, ժպտում: Նրանց համար ևս մեկ հինալի օր էր այսօր: Այո կարծես, թե բոլորի համար  էր այդպես, բացառությամբ մի աղջնակի, նրա անունը Սառա էր: Նա քայլում էր մարդկանց միջով, բայց նույն ջերմությունն ու ուրախուըթյունը արևի կողմից նրա համար ասես անհասանելի լիներ: Արևը նրան միայն վառում էր: Սառան քայլում էր մռալ,հազիվ քայլեր էր կարողանում անել....

          Սառան18 տարեկանն էր, ապրում էր փոքրիկ քաղաքում՝ Ռոզվուդ անմվանմամբ: Նրա ծնողները նրան ստիպում էին, որ նա հաճախ էր հոգեբանի մոտ, բայց Սառան ոչ մի անագամ չէր գնացել հոգեբանի մոտ և անգամ այդ բառը լսել չէր էլ ցանկանում: Նրա քայլերը չգիտես, թե ինչպես նրան տարան  մի բարձր շինության գլուխ, որտեղ նա երկար կանգնեց, մտածելով այնտեղից ընկնելու մասին:

Սառան մինագամից սարսուռ զգաց իր մարմնում, նա կարծես չէր կարողանում կառավարել իր մտքերն ու քայլերը: Իր ներսում ինչ-որ մի բան  խեղտում էր. հանգիստ չէր տալիս... Սառան ինքն էլ չէր հասկանում թե դա ինչ է, քանի որ նա նման քայլի գնալու համար պատճառ չուներ, պարզապես լինում է բոլորի մոտ էլ այնպիսի հոգեվիճակ, որ ոչինչ չես ուզում, ամեն ինչ նյարդերիտ վրա ազդում է: Դու սկսում ես բոլորի հետ վիճել, բայց դու պատճառ չունես դրա համար չէ չունես, ողղակի գալիս է մի ժամանակ, երբ ամեն ինչին սկսում ես այլ կերպ նայել, ուրիշ՝ տխուր աչքերով: Բայց, Սառան նման քայլի չդիմեց, նա կարողացավ իրեն կառավարել, բայց այս անգամ:

     Այս դեպքից արդեն մոտ երկու շաբաթ էի անցել, բայց Սառան դեռ նույն հոգեվիճակում էր գտնվում, բայց չէր ցանկանում հետևել իր մայրիկի խորհրդին: Այս անգամ Սառան զբոսնում էր անտառով, չէ որ բնության գրկում մարդկային արարածն իրեն հնագիստ ու ապահով է զգում, բայց ոչ այս աղջիկը, օ ոչ, բայց ոչ նա... Նրա համար ամեն ինչ ավելի էր վատացել..

Նրա հոգին ասես փորձում էր դուրս պրծնել իր մարմնից, նրա հոգին ձգտում էր դեպի երկինքը:
   Արդեն երեկո էր, բայց Սառան դեռ թափառում էր անտառում: Հանկարծ մի պահ նա նայեց վերև,  աչքերից սկսեցին արցունքներ հոսել: Նրա ներսում ամեն ինչ ցավում էր ավելի ու ավելի ուժեղ...հետո, երբ  գլուխը կախեց պարան նկատեց գետնին, որը կարծես հատուկ էր այդտեղ էր դրված,անգամ վերի մասում շրջանակ էր արված, որպեսզի հնարավոր լիներ գլուխը մտցնել. խոսքը իհարկե ծառրից կախվելու մասին էր:

      Սառան արդեն բավականին երկար ժամանանկ էր ինչ պարանը բռնել էր ձեռքում, և անգամ առանց աչքերը թառթելու նայում էր նրան:

_Ոչ մտքովտ անգամ նման բան թող չանցնի,-բղավեց Սառայի հեևում կանգնած մի երիտասարդ, որի անունը Սեմ էր:

_Դու ով ես՞,- զարմացաց շրջվելով հարցրեց Սառան?

_Լսիր, նման բան պետք չէ անել...հավատ ես գիտեմ, թե դու հիմա ինչ ես զգում...
_Դու ոչինչ էլ չգիտես,_ արդեն չկարողանալով զսպելով իր արցունքները բղավեց Սառան:

_Հավատա գիտեմ: Եսել մի ժամանակ նման հոգեվիճակում էի գտնվում, քեզ թվում է, թե ամբողջ Երկիր մոլորակը քո դեմ է տրամադրված, որ քեզ ոչ-ոք չի հասկանում: ՈՒ ինչպես հասկացա դու նույնիսկ ընկերներ էլ չունես այնեպս չէ՞,- հանգիստ տոնով հարցրեց Սեմը:

_Ոչ չունեմ, նրանք ինձ չհասկացան ու թողեցին հեռացան, նրանք...
_ Օ ոչ, ոչ խնդրում եմ մի շտապիր եզրակացություններ անել, եթե նրանք կողքիտ չեն նշանակում է դու չպետք է կյանքի դժվար ու ուրախ ճանապարհները անցնես նրանց հետ: Ամեն մեկն այս աշխարհում իր տեղն ունի: Մեզանից յուրաքանչյուրն ինչ-որ մի առաքինության համար է եկել այս աշխար....

_Այո, ինձ էլ բաժին է ընկել անահամար տառապանք, ցավ ու փորձություններ,-արդեն փոքր-ինչ հնգստացած ասաց Սառան, հետո նայեց երկնքին,-չեմ հասկանում ես ում եմ վատություն արել:

_Համառն ես..,- կես ժպիտեվ ասաց Սեմը, հետո հոգոց հանելով շարունակեց,-դու պարզապես չեղ ոզում ելքըտեսնես: Ուզում ես ես քո ընկերը լինեմ՞:
_Ահա, որ դու էլ հետո ինձ մյուսների նման թողնես ու գնաս՞: Բացի այդ էլ ես քեզ չեմ ճանաչում:

_Անունս Սեմ է, իսկ քոնը՞,-առաջ գալով  խոսեց նա:

_Սառա,-նայելով ուղիղ Սեմի աչքերի մեջ ասաց Սառան:

             Այս խոսաքղույունից անցավ մոտ հինգը տարի, բայց Սառան և Սեմը դեռ ընկերներ էին և ավելին.....Սառան հետագայում դարձավ հոգեբան: Նրա մոտ տարբեր երկրներց տարբեր մարդիք էին գալիս, իսկ նա էլ բոլորին կարողանում էր ճիշտ օգնել, և պատմելով իր պատմությունը՝ խորհուրդ տալիս խոսափել նման մտքերից,փոխարենը լինել ուժեղ ինքնավստահ, և լավատես մարդ:

    Այսպես մեր սև վարդը վերածվեց ալ կարմիր գեղեցիկ վարդի, այո այստեղ վարդը Սառան, իսկհասկանալու համար, թե ինչ դեր էր խաղում այստեղ Սեմը միացրեք ձեր երևակայությունը;))